Prośba cierpiącego

Weź serce moje z dłoni wciąż drżących.
Serce samotne, puste, zranione.
Wypełnij je potokiem myśli kojących.
Tak potrzebne mi teraz są one...

Zabierz również moją duszę wadliwą.
Zupełnie nieprzydatna się mi wydaje.
Natchnij ją miłością szczerą, prawdziwą,
Dzięki której świat piękniejszy się staje.

Przyjmij z rąk moich także sumienie,
Jednakże nie zaglądaj, proszę, do niego.
Czai się tam tylko ogromne cierpienie.
Uwolnij mnie raz na zawsze od tego...

I zamknij me oczy, by nigdy nie widziały
Mroku, który otacza wszystko wokół mnie.
Własnym światłem wypełnij świat cały.
Tylko zrób to prędko. Mój czas kończy się...

autor

romantyk123

Napisany: 2014-11-29 Dodano: 2014-12-06 01:55:04

Ten wiersz przeczytano 511 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie