Próżni idioci

Zagubiona pośród tłumów, szukam
tego jedynego.
Obdarta ze swych tajemnic,
stoję naga między nimi.
Ci, którzy wzrokiem pożarli tysiące
książek o życiu i śmierci.
Kosiarze umysłów, filozofowie
od siedmiu boleści.
Jeżdżący szybkimi samochodami,
mający piękne domy na wzgórzach kłamstwa.
Co oni wszyscy mogą wiedzieć
o ludziach z duszą, skoro obchodzi
ich tylko czubek własnego nosa??

Wszystkim Narcyzom, czyli nie wierszopisarzom ;)

autor

Xantia

Napisany: 2006-08-22 Dodano: 2006-08-22 01:02:56

Ten wiersz przeczytano 636 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie