Przed kropką

O, pojawił się kleks, wątły zygzak... figlarne litery stawiane bez ładu i bez sensu...

...szlaczki się prostują... taak - teraz znacznie lepiej, jest już w nich jakaś logika, szykowność...

...no proszę - te słowa coś czują - szukają bratniej duszy... no i stało się... chwilami się gubią, błądzą po omacku, przemawia przez nie troska, miłość, histeria, szał, żywioł - wielka plątanina sprzeczności...

...z czasem treść się wycisza i uspokaja... teraz oszczędne, krótkie wypowiedzi okraszone mądrością...

...po chwili znać w nich drżenie i niemoc... jeszcze tyle chciano napisać - lecz - przeznaczenie postawiło kropkę.

autor

*Joolka*

Dodano: 2005-11-06 17:07:35

Ten wiersz przeczytano 504 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie