przed nami
nie ma prostych dróg
nasiąknęły brudem
zamilkły
zieleń niby blisko
kilka stóp przed nami
stale ubiera się w krzyk
nie ma już prostych dróg
jest tylko tranzyt
między domem a niebem
Gdynia,14.09.2014
autor
psychodelicznie
Dodano: 2014-09-14 18:02:46
Ten wiersz przeczytano 1314 razy
Oddanych głosów: 32
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (36)
Magnoliu, ILL - dziękuję;
dobrej nocy,
A.
tranzyt miedzy domem a niebem ... dobry wers
Zmieniaj swe życie odrobinę.
Dodaj... coś nowego,
Odejmij... trochę złego,
Podziel... na przyjemne,
Pomnóż... przez potrzebne.
Dziękuję za przeczytanie. Dokładnie tak,estem Ola.
Miło mi.
Dobrego wieczoru:)
psychodelicznie i refleksyjnie, też
egzystencjalnie...jestem andrew, a Ty Ola?:) miłego
wieczorka
Dziękuję za przeczytanie.
Pozdrawiam,
A.
Bardzo refleksyjny wiersz, a komentarze do niego mogą
być też różne, tak jak różne są odczucia czytającego?
Pozdrawiam bardzo serdecznie i z uśmiechem:)
Zgadzam się z przedmówcamai. Z Pozdrowieniami ;-)
Bardzo ładna refleksja.
Pozdrawiam. Miłego dnia.
tak jestem za krzywymi ścieżkami ponieważ cel składa
się z wielu elementów z których możemy wybierać po
trochę
Temat jest tak głeboki jak moja studnia . Namaskar.
Otóż to Mariat... Szkoda tylko, że życie nie wraca
niczym bumerang.
Dom - Niebo
Niebo - Dom
Przeładunek
Bumerang
właśnie tak - życie jest jak autostrada - to my ciągle
robimy wykopy i prace na drodze
pozdrawiam
Bardzo ciekawie.Pozdrawiam.