Przed snem.

Cisza wieczorna w mojej samotni
prosi o dzwieku ogarek,
za oknem tylko deszcz w szyby dzwoni
cichutko tyka zegarek.

Cienie na scianie wyrosly w kwiaty
i jakos pachnie tu mieta,
sen juz sie skrada w blekitnym plaszczu
gladzac ma twarz usmiechnieta.

Wtulam sie mocniej we wspomnien bukiety
zawsze je nosze ze soba,
bo przeciez sa mi modlitwa najswietsza
a w nich ciagle jestem z toba.

To bylo dawno, gdy swiat sie zapadl
do dzis nie bardzo w to wierze
zabrales wszystko w te dziwna droge
lecz wspomnien mi nie zabierzesz.

autor

Maeuslein

Dodano: 2006-11-14 00:08:16

Ten wiersz przeczytano 677 razy

Oddanych głosów: 39

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie