Przedwiośnie
Spójrz! jak ponuro,
niebo smutne
płaczliwy koncert rozpoczyna
i leci z góry,
lgnie do okien
szarego deszczu pajęczyna.
Myśli gdzieś błądzą
po opłotkach,
radość w nostalgii się rozmyła,
zieloność wiosny
choć niemrawo,
przez suknię zimy się przebija.
autor
ARABELLA
Dodano: 2017-03-06 19:32:58
Ten wiersz przeczytano 1525 razy
Oddanych głosów: 45
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (52)
Dziękuję Arabello za komentarz i cenną uwagę - imię
dla księcia wybierałem i zrobiło się dwóch przez
nieuwagę :))))
Już wszyscy przez szarość deszczu spoglądamy na oznaki
wiosny, a one wokół się pojawiają, natura daje tego
znaki...pozdrawiam
Bardzo mi się podoba;
"zieloność wiosny
choć niemrawo,
przez suknię zimy się przebija"
Oj tak, przebija się wiosennie i nie może sobie z zimą
poradzić...
dziękuję za poczytanie mojego wiersza, pozdrawiam
:) pozdrawiam i głos zostawiam +
Witaj Arabello,
Piękne to Twoje "Przedwiośnie" i takie poetyckie.
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję, za miłe odwiedziny:)
Pięknie, ale juz idzie wiosna, Są krokusy, podobno
bociany . Pozdrawiam.
z utęsknieniem czekam na wiosnę
za wielką górą jakby mniej ponuro :)
Niebawem się zazieleni, słonko nas ogrzeje...i odrazu
na serduchy zrobi sie cieplej.Dużo ciepła przesyłam.
dziękuję wszystkim czytającym
pięknie
ciepło pozdrawiam :)
Przedwiośnie jest jak promyk nadziei. :)
Przepiękna melancholia bije od Pani wiersza :)
Pozdrawiam serdecznie i życzę szczęśliwego dnia kobiet
+++