Przemijanie
Szalone wiosny marzenia
korytarzem codzienności szły,
czas pory roku zmieniał,
kryjąc je za kurtyną mgły.
Wiosna, lato przeminęły,
z ostatnim śpiewem skowronka,
zobacz jesień w czerwieni,
po świecie się błąka.
Chce zabłysnąć, być podziwiana,
tulić się w promieniach słonka,
z wiatrem zatańczyć kankana,
na utkanych z marzeń łąkach.
Radość nie potrwa długo,
czas oblicze jej zmieni,
okryje się szarugą,
szukając w sercu nadziei.
I nastanie zima biała,
szronem okryje drzewa,
a dusza nadzieją targana,
cichutko sobie zaśpiewa.
O pięknej wiośnie
i zielonych pąkach,
gdzie rodziła się,
jej miłość gorąca.
/EN/
Komentarze (39)
Och życie, życie, do przodu zbyt szybko gna,
ważne byśmy mogli odczuwać jego smak...
Bardzo ładnie z małą nutką melancholii
o naszym zbyt szybkim przemijaniu Elu.
Serdecznie pozdrawiam życząc zdrowia oraz miłego,
udanego tygodnia :)
Zycie człowieka ściśle związane jest z porami roku i
siłami natury. Już niedługo wiosna: w ogrodzie, na
trawnikach, we flakonach i w sercach.
Pozdrawiam Elu :):)
Piękna melancholia.
W życiu mamy wiosny, jesienie, zimy w dosłownym tego
słowa znaczeniu i w przenośni. Tak już jest.
Serdecznie Cię Isanko:)
Ja za Anula-2. Dodam jeszcze, że urzekająca jest
ostatnia zwrotka, gdzie wiosna i miłość chadzają w
parze. Pozdrawiam serdecznie.
Przemijamy Elu razem z porami roku, nieraz tego nawet
nie zauważając. Pory roku za rok będą może inne, ale
my także będziemy inni. A ta nasza kulka w kosmosie
cierpliwie się kręci... wyznaczając cykl naszego i
natury żywota.
Kłaniam się pięknie. Wiersz wzruszający.
Każda pora roku ma swój urok. Wiosną wszystko się
zaczyna zawsze od nowa i to jest piękne. Świetny
wiersz!
Miłość przychodzi przeważnie we wiośnie życia. W zimie
życia żyje się już tylko przeszłością, a jedyną
nadzieją jest nadzieja na życie wieczne.
Piękny wiersz Elżbieto. Dziękuję za serdeczny
komentarz.
Przepięknie Twoja dusza o miłości i wiośnie śpiewa,
uściski :)
Piekny wiersz. Cztery pory roku,samo życie. Z tęsknotą
czekamy na wiosnę. Pozdrawiam serdecznie. Iwona
Apoteoza wiosny, mieniącej się kolorami wraz ze swoją
spontaniczną radością.
Faktycznie tańczy się chce w ciepłych promieniach jej
słońca.
Ciekawe zrymowanie utworu słonka skowronka, łąkach
podparte pointą do rymu.
Wielkie TAK dla pięknego,
melancholijnego wiersza.
Pozdrawiam serdecznie Isanko:)))
Pory roku mijają i powracają, i napawa optymizmem.
Świat kręci się niczym karuzela a ludzie pogrążeni w
jesiennej melancholii mają świadomość, że czasu nie da
się cofnąć.
Pozdrawiam z podobaniem pomysłowego wiersza :)
Także czekam na wiosnę
piękna melancholia
Miłego dnia Elżuniu:)
Śliczny wiersz. Wszystko przemija, pory roku i my
podążamy, by zapaść w sen wieczny. Czekamy na wiosnę,
a wtedy:)
Pozdrawiam:)
Piękny, refleksyjny wiersz o przemijaniu.
Puenta świetna.
Wspomnienia nie dają nam zgorzknieć są naszą radością
i nadzieją.
Pozdrawiam serdecznie