w (prze)wadze uczuć

Uff, smutne takie uczucia, a Ty, lucy, niezły
psycholog jesteś:)

Damiano!Wiele rozumiesz, chociaż jeszcze- całe życie
przed Tobą!
To ja wdzięczna za odwiedziny i dojrzały komentarz!
Serdeczności:)

/12:57/ bardzo smutny klimat, niestety życie - nie
tylko różem się mieni :(, Lucuś wiersz - przepięknie
napisany, bardzo wymownie oddaje tragizm sytuacji ( w
tym związku ). Szacunek, wyrazy uznania, moje ukłony -
to i tak mało - pięknie !!!, serdeczności :))

Oskarze! Żniewolenie fizyczne, psychiczne- to związki
toksyczne!
Dziękuje Tobie i Jozalce za odwiedziny i komentarze!
Pozdrawiam serdecznie:)

Jego ręce biją? To co ona jeszcze z nim robi? A tak
poważnie... związki toksyczne są bardzo trwałe. Czasem
ciągną się aż do tragedii... Pozdrawiam.:)

Wielki był to miał przewagę:) oj smutne!

Oj, tam Stolarzu...ja z uśmiechem, ale życie
niektórych kobiet....smutne i los okrutny!
Dziękuję:)

Oj tam uśmiechnij się! Życieeeeee!

Kornatko! Zgadzam się z Twoim zdaniem!
Serdeczności:)

Witam Was po jednodniowej przerwie:)
Bomi! Dziękuję, Twoja sugestia pomaga na wszelkie
dolegliwości:)
Lukro i Cecylio! Takie są też kobiety...zapominają i
cierpią...
Dziękuję za odwiedziny!
Oskarze! Jego ręce biją i głaszczą na przemiam:(
Dziękuję za komentarz:)
Pozdrawiam Was Wszystkich:)

Smutny, znów wybaczyła zapominając o postanowieniu.
Pozdrawiam

Głaskaniem rozpuścił jej postanowienie. Pociekły łzy.
Ciekawy wiersz. Pozdrawiam.:)

nie znałam pierwszych wersji ale tak : sugestywnie i
boleśnie

a mi się czyta /znów utonęła.../ w domyśle w
bezradności, i we łzach; ciekawy, życiowy obraz;
miłego dnia, Lucusiu:)

Tylko łzy, szkoda tylko, że nic nie zmienią.
Zerwać w końcu trzeba tą jednostronną miłość, która
już tylko rani.
Pozdrawiam:)