Przystań rozkołysanych serc

Wietrze omijaj moje serce
Już jako taki jest tam ład
Narobisz szkód nic więcej

Nie!
Nie potrzebny jest mi wiatr

Żagle już dawno pozwijane
zacumowany jacht

Ten brzeg ma nawet swoja nazwę
lecz po cóż ci ją znać..

Wiele jest w świecie
takich portów
przy których kołyszą się łodzie
Spokojne ciche jak uśpione
ale bezpieczne na swej wodzie

Na takiej łodzi moje
serce prywatną ma kajutę
I czasem kiedy wiatr zawyje
Wyskoczyć chce za burtę..

2ooo

autor

Alicja Koowalczyk

Napisany: 2000-01-24 Dodano: 2013-10-26 20:16:55

Ten wiersz przeczytano 2530 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie