pstryczek od Boga

Nie wypełniłem się dniem.
W duszy zasiałem obłudę.
Na bezdroża moralność wygnałem.
Pomyliłem czerń i biel.
Żałuje na pół kroć.

Połykam tabletkę.
Niepokój nie przejdzie a Zdrowym nie będę.
A Ty stwórco co kukłami nas czynisz...
Na śmiech się zanosisz.
Mrok w nowym świetle stawiasz.
Postrzegania kontrolujesz.
Przeznaczenie splątanymi nićmi poszyłeś,
By pokazać mi słabość w najpiękniejszym obliczu.
I kolorów już nie będę zamieniać dla upodobań.
Bo w tym co złe przez inne zwierciadło
zobaczyłem rękę Boga.

autor

ksiezyc

Dodano: 2009-08-28 21:21:01

Ten wiersz przeczytano 427 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie