Ptak w niewoli

Jak ptak w niewoli o klatkę trzepoce skrzydłami
Tak serce krwią zbroczone, bijące pod żebrami
Rwie do Ciebie w gonitwie szalonej
Choć kuli kryształowej uczucia zranionej
Co rozprysła się o granit Twojej niechęci
(Dla Ciebie to zdarzenie już w mroku niepamięci)
Nie naprawiło nic, to tęsknota dławi
Wspomnianego kryształu nie dając naprawić
Czy kiedyś się skończy poniewierka wieczna
Zabójcza gra, zabawa z życiem niebezpieczna ?
Któż to może wiedzieć, chyba Ten co na górze
Powoli i niespiesznie rysy kreśli w boleści murze...

autor

_Vampire_

Napisany: 2004-05-28 Dodano: 2004-12-13 16:54:26

Ten wiersz przeczytano 556 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie