pustka....
Puste słowa, pustką wypowiadane,
w pustych ramach starego obrazu,
serwujesz niczym wykwintne danie,
przyprawione stratą czasu.
Puste słowa ,pustką wypowiadane,
w pustym kufrze na stare rzeczy,
podajesz niczym pieśni malowane,
a każde słowo drugiemu przeczy.
W pustych tych słowach dawanych,
każesz mi sens odnalezć,
pustką serca martwego owianych,
pustą nadzieją żyć każesz....
Pustką mnie wypełniłeś po brzegi
i już się pustka ze mnie wylewa,
niczym rzeka przybrana na wiosnę,
gdzie pustką skowronek śpiewa.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.