Rana cierpienia
Krwawiąca rana w sercu-
wciąż boli,
niczym-ptak w klatce-
jestem w niewoli,
duszę rozdzierają-
piękne wspomnienia,
wyrwać je z duszy-
doświadczyć zapomnienia.
I tylko-dzwon bijący na trwogę,
uświadamia mi-
że żyć bez Ciebie nie mogę,
z Tobą nie umiem-
wszystko się pogmatwało,
to co pięknem było-
raną cierpienia się stało.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.