Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Romans

Wiersz z humorem. Opowiada o surrealistycznym uczuciu młodzieńca do nocy, wcielonej w rolę pięknej, niemej damy. Miejsce akcji: łąka i nieboskłon. Miłej lektury !

Atłasowa noc klejnoty przybrała, rozplotła zwoje warkoczy
Iskrzy się, mieni światłami i wie, uwiedzie cię nim zmrużysz oczy
Na którą stronę jej lica patrzeć gdy każda urodą nęci
I jak w hipnozie na wpół przytomny, patrzysz choć nie masz już chęci

Oczy w purpurze, głazy twych powiek do snu już ponaglają
Ty jak kochanek co rozum stracił patrzysz wciąż tylko na nią
Gdyby choć słówko ci szepnęła, choć znak maleńki dała
Odwzajemniła twe szaleństwo, nie byłaby to kara

Nagle, gdyś złości gorycz poczuł, gdy przekląć ją już miałeś
Rzuciła klejnot, jeden i drugi, z wrażenia oniemiałeś
Czy to na znak miłości było, czy już na do widzenia
Przeto niewiasta gdy jest w furii rzuca bez ostrzeżenia

Próżno czekasz odpowiedzi, na próżno zrozumienia
Któż jest tak mądry, któż obyty w manierach uniesienia
Wszak od miłości do zgryzoty tylko ścieżyna wąska
W takiej chwili kochanek to biała, głupia gąska

Wtem, jakiś blask zza parawanu koron brzozowych i sosen
To blade lico z szyderczym uśmiechem i trochę krzywym nosem
Patrzy się jakby wprost na ciebie, jak rywal na rywala
Blaskiem oświetla nagie pola, pręży się i przechwala

To jest wzywanie do pojedynku o względy pięknej pani
Honor kochanka jak łyk absyntu, żadna broń cię nie zrani
Odwaga wzbiera wraz z pożądaniem, w głowie młokosa mąci
Krzyczy i skacze, boży i straszy, rywala nie mogąc trącić

A tamten głowę tylko przechyla, kącikiem ust się śmieje
Pluje w twarz światłem tak byś stracił wszelką płonną nadzieję
Puszy się strasznie i panoszy, zasłania kibić słodką
Zniknęła, został tylko zapach maciejki wraz paprotką

I tutaj romans się urywa, kochanek jak martwy leży
Przecięły go ostre strzały złote, poranek ku nam bieży
Nagle otwiera błękit oka, rozgląda się niepewnie
To były tylko senne mary, młodzieńcze, śmieszne brednie

autor

Monika...

Dodano: 2015-02-06 22:52:14
Ten wiersz przeczytano 788 razy
Oddanych głosów: 4
Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (3)

Sotek Sotek

Ładnie tę miłość ujęłaś:) Miło było przeczytać:)
Pozdrawiam:)

chica chica

Pięknie opisana miłość:) Pozdrawiam ciepło

BaMal BaMal

z przyjemnością przeczytałam,gratuluję wyobraźni
Pozdrawiam serdecznie:))

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »