Rozerwij Nas.

Gdzie jestem ?
Szlocha cisza,przemawiając
strunami mymi;
skrywa w zenicie mój krzyk.

Pragnieniem - sen wieczny,zapadający
w przestrzeni grymas;
bez żadnych wartości.

Spowalnia - oddech,mocno uderzając o grunt
Rzeczywistości !
Marzenie me zanika w cieniu
gwałtownych dreszczy.

Rozerwij - Nas
My - pozostawieni
w strutym ogrodzie.

Uwięziony
tam,gdzie jest mój Eden
Wczoraj - spragniona
Twych obietnic
A dziś już zanikam
jutro
będę czekać na
Nas - rozdzieranych
w nicość.

Dla Niewiedzy która płynie zamiast krwi w żyłach.

autor

Hekate

Napisany: 2008-05-21 Dodano: 2008-05-22 13:44:02

Ten wiersz przeczytano 499 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie