Rzecz
Rzecz-
mówcie o mnie w trzeciej osobie:to
bez wolności samoistnienia bez zdania
Rzecz-
rzeczownik odmieniony przez zdarzenia
jak przez przypadki
niezmienna po prostu constans
Rzecz-
z wytatuowanymi inicjałami
potencjalnego właściciela
Rzecz-
nie zawracaj sobie głowy
nie rób kłopotu
kopnij jak kamień
przejdź obojętnie-
to nie ma uczuć
Rzecz-
stanów emocjonalnych
bezwzględny brak
tłumaczę się że mówię
tłumaczę się że oddycham
tłumaczę się że żyję
...pierwszy raz w życiu,poczułam się jak rzecz...
autor
AmaranthGirl
Dodano: 2008-11-15 11:05:42
Ten wiersz przeczytano 582 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Rzecz w tym, że czlowiek to nie"rzecz"...Choć czasem
traktowany bywa- przedmiotowo...
wiersz pełen jest smutku żalu i pretensji...na
pierwszy rzut oka podmiot mówi żeby traktować go jak
rzecz...lecz tak naprawdę pisząc to chce przekazać że
ma już tego dość...dobry wiersz.
Ciekawy wiersz ale bardzo smutny owiany żalem.
Pozdrawiam
niestety zdarza się, że tak się czasem czujemy.
przykre i prawdziwe, ale dzięki temu powstają ciekawe
wiersze. tylko szkoda, że jednak nam się to
przytrafia.
przekaz czytelny, w konsekwentnej formie,
uporządkowany - smutny.