Samotnie
Widziana pośród ludzi tłumu?
Czy zachowana chociaż w jednym sercu na
dnie?
Pewnie nie...
Nie wystarczy roześmiana twarz i dobre
minki,
trzeba równowagi i odrobinki uwagi.
Trzeba wstać na nogi i słuchać jak świat
prosi,
żeby porosplątywać wszystkie różności,
odnowić znajomości...
Stanąć pośród zarośli i patrzećz zadumą z
wielką chmurą...
Co przyniesie jutro,
kiedy będzie nudno i smutno...
Lecz nie łatwo trzymać się rozsądności,
kiedy wszystko plącze się jak dla
złości...
Trudno łączyć się z tą myślą,
że zostane z pustą listą,
wszystkich wspomnień, które były,
dla mnie zawsze się liczyły.
Już nie będzie tak jak było,
jak jest teraz- tak mieć nie było...

**AgNieSzKa91**

Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.