Sąsiedzi z jednej chatki

Żyła w jednym domu kolegów gromadka,
(była to na kurzej nóżce mała chatka),
stały w niej pokoje, po sześć z każdej strony,
by swobodnie mogły gadać panów żony.
I zawsze w potrzebie sobie pomagali,
dobry sąsiad w domu, to dzisiaj się chwali,
gdyż każdy z kamratów inny fach posiada
i swoje usługi drugiemu przedkłada.

Pomagali w biedzie, w radości i smutku,
w robótkach domowych, a także w ogródku,
byli jako wiata w czasie niepogody,
pilnująca swojej przed deszczem zagrody.
Każdy z nich miał imię dosyć swojsko brzmiące,
nazwy te są z nami kiedy świeci słońce,
kiedy liść opada i śnieg mocno prószy,
gdy gorąco w plecy i gdy marzną uszy.
Jest pan Styczeń Zimny, Luty Lodemskuty,
Marzec Znagłaciepły, Kwiecień Kwiatemsnuty,
Maj Majemutkany oraz Czerwiec Ciepły,
Lipiec Wręczgorący i Sierpień Okrzepły.
Ostatni po lewej to Wrzesień Warzywny,
a także Październik ( z niemieckiego) Piwny
oraz pan Listopad Słotnawozłocisty
i na samym końcu pan Grudzień Śnieżysty.

I tak sobie żyją w swojej małej chacie,
popijając winko, wspólnie piorąc gacie,
pod jednym adresem na ulicy Roku,
gdzie dzień i noc wzajem mierzą długość kroku.
Zapatrzył się Styczeń na sople Lutego,
pomyślał: - Podkuję oba buty jego,
musi owe wzmocnić, bo mróz nań już zerka
i o chłodzie wielkim wróbel w polu ćwierka.

Marzec razem z Kwietniem zupę uwarzyli,
bo Marcowi właśnie nowy gar kupili
i będą ją jedli wraz z Majem na łące
i liczyli kropki na każdej biedronce.
Czerwiec razem z Lipcem na Sierpień czekają,
bo jego wieczory wytchnienie im dają,
od gorąca, które z ich wnętrza wciąż bije,
od czubka sandała, aż po samą szyje.

Wrzesień i Październik pracują bez przerwy,
a do ich roboty trzeba wiele werwy,
bo warzyw, owoców czeka już zbieranie,
a jeszcze Listopad także czeka na nie.
Jemu także bardzo potrzebne są kosze,
lecz zamiast trzewików na nogach kalosze;
on musi wyzbierać liści całe stosy,
przy takiej robocie marzną strasznie nosy.

Zatem bieży Grudzień z szalikiem cieplutkim,
przeziębienie daje dosyć przykre skutki,
a za moment Styczeń z Nowym Rokiem wkroczy
i śnieżkiem drobniutkim sypnie wszystkim w oczy.
Tak to wspomagają siebie przez rok cały,
którego imieniem ulicę nazwały,
gdyż to wspomaganie w takim mija czasie,
bo na kalendarzu, każdy dobrze zna się.

autor

szuflada

Napisany: 2018-01-01 Dodano: 2018-01-01 15:39:39

Ten wiersz przeczytano 1149 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Bajka Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie