Sęp
siedzimy na skraju świata
jak te upadłe anioły
rozpaczamy nad swoim losem
im zostało jedno skrzydło
nam tylko żal i smutek
płachta którą możemy sie zakryć
zakryć przed wstydem
jak sępy czyhamy
na odrobinę szczęścia
i umieramy wygłodzeni
na skraju świata
autor
ŁezkaSmutku
Dodano: 2007-10-18 11:32:34
Ten wiersz przeczytano 504 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.