Z serii Liście Wiosenne

"Popadłem w taki chory paranoiczny strach
Który opatula mnie za każdym razem myślenia,
Gdy myślę o tym, żeby powiedzieć do tej słuchawki,
A dokładniej do Ciebie która tam siedzisz,
Słowa które narodziły się w chorej głowie,
Człowieka, który zdał sobie sprawę, że umiera,
Choć ma przecież jeszcze całe życie przed lub po,
Bez strachu rozłożyć skrzydła i dać ponieść się,
Lecz wiem, że znowu jestem za mało kim,
Że zamkniesz ostatnie drzwi tego pociągu,
Zostanę na peronie znowu sam..."

autor

Declan

Dodano: 2007-03-20 22:20:00

Ten wiersz przeczytano 468 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie