Sieć twojej miłości...

Ona była jak niewinne dziecko
gdy patrzyła w twoje oczy.
Ufała ci ślepo, wierzyła we wszystko,
teraz zatapia się w cierpienia rozkoszy.

Dusi się w sobie,
w środku umiera,
bo twoja miłość jak kolczasta lina
w jej drobną szyję co chwilę się wpija.

W uścisku miłości bezradna,
na krok nie może ruszyć się.
A każda chwila jak wieczność trwa
zabierając jej potrzebny tlen.

Modli się, lecz nie do Boga.
Prosi i błaga o szybką śmierć.
Jednak nikt jej głosu nie słucha
i dalej jest zaplątana w twej miłości sieć.

autor

Evelyn_1705

Napisany: 2007-01-15 Dodano: 2007-01-15 20:13:52

Ten wiersz przeczytano 391 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie