Sielanka na odwal się
Pisanie na odwal się
Nie stroi strun gitary
I pomimo tego czyś młody czy stary
Nie masz świadomości
Po rzuceniu kości
Co takiego wypadnie
I kto to odgadnie
Jak talerze z zupą zastawiają stoły
Tak pełne stogi siana ogrzeją stodoły
Powstaje sielanka bez sensu żadnego
Taka rymowanka dla czytania tego
Zlepek kilku zdań co każdy by zrobił
Jak już dokoła by wszystko obrobił
Z nadmiarem czasu to jest granie w karty
Bawią się tak aniołki panienki i czarty
Czasem ja się zabawię i coś pomajstruje
Bo mi się podoba jak się to rymuje
Znajdą się i tacy co sensu szukają
Ale Ci go odnajdą co fantazję mają
Bo prawda jest tak naiwna i prosta
Szukać sensu w wierszu to próba żałosna
A więc po co w ogóle te wiersze powstają
Bo ludzie je lubią piszą i czytają
Komentarze (6)
Bardzo ładny bo inny od innych, Ten wiersz ma jakiś
szczególny charakter... +
Klimat obojętny? :) bardzo sympatyczny wiersz ! To
prawda, że "Pisanie na odwal się
Nie stroi strun gitary" +
pachnie tu rymami częstochowskimi, ale cóż i takie
wiersze bywają...treść ciekawa
Każdy, tak myślę, potrzebuje czegoś prawdziwego.
Odbiorcy szukają oparcia w treściach utworów, nie
powinniśmy skazywać ich na fatamorganę;)
Pisać, pisać, pisać z wnętrza - prawdziwie.
po prostu ......... świetne........ :)
sztuka to nie jest na odwal, jak zupa tylko oddanie
innym treści ważnych, a sens kto szuka ten znajdzie,
bo są tacy co do zupy tez do czytania jak gazetę:):)
Fakt lubią proste także bo noblistów są też takie, ale
z myślą o pobudzeniu wyobraźni i przeżycia duchowej
uczty nie jak papier toaletowy użyje i wyrzuca Ważne,
że lubią a nawet kochają co tworzą To postęp bo z
małego niektórzy wytrenują dobre Wiersz zaczepny ale
ładny:)