siła poezji...moją siłą

...moje życie...zapisane w paru wierszach...naciskając zimne klawisze martwej klawiatury zbieram myśli ...otwieram serce, otwieram dusze i pisze...o Tobie, o Nas , o moim życiu...o tej i tamtej miłości ...o moich łzach, pragnieniach...marzeniach...i zastanawiam się jaki to wszystko ma sens...moje życie , mój świat, Ty i Ja .
...moje życie spisane jak testament chowam w ciemnych szufladach...przelewając je słowami na papier...mam tak bogate szuflady od niespełnionej miłości od uczuć od tego co było wczoraj i co będzie jutro...moje szuflady znają każdy mój błąd spisany na kartce papieru...a ja tylko siedzę i piszę...dla ciebie piszę , że kocham, że bedę walczyć...że się nie poddam,gdy piszę to czuję się silna, jednak rzeczywistość nie zawsze jest taka jak w wierszu, gdy cię widzę jestem jak liść delikatny , który przy najmniejszym porywie wiatru odleci daleko...do chmur,nie mam siły już walczyć...a jednak gdy piszę znów jestem silna...chcę dotknąć cię wierszem- to moja walka...chcę życie spisać na kartkach...by kiedyś gdy czas nadejdzie, obejrzeć się za siebie i z dumą pwiedzieć...to było moje życie ...nikogo innego...moje własne ,kochałam, cierpiałam,smiałam się, żyłam, a wiersze będą moim dowodem, gdy Sąd Ostateczny przyjdzie...

autor

Kaja Jabłońska

Dodano: 2004-06-02 13:26:31

Ten wiersz przeczytano 443 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie