Skarb

Niech ktoś mi dom sprzeda
Może być stary i w ruinie
Zarośnięty i zapuszczony
Byle duszę miał
Choćby mchem porosłą
Niech z okien
Widokiem swobody
I cichości zachwyca
Niech porankiem pachnie
Wilgotnym
Starodawnym
Z którego brzaskiem
Wonie łąk ścielą się wokoło
Z kogucim pieniem
Gwiżdżeniem skowronim
Mgły przepędzając ku bagnom
Wstającemu słońcu
Pól ustępują
Niech mi ktoś sprzeda
Skarb taki
Taki dom

autor

Ajkie

Napisany: 2006-11-17 Dodano: 2007-03-03 10:21:38

Ten wiersz przeczytano 464 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie