Słodziak

Poznajcie mojego...

Tupotem szybkich nóżek zbudzony,
nie zdążył ranek ziewnąć cichutko,
a już usłyszał: „Proszę, ukołysz”.
Przed zaraźliwym śmiechem zbiegł, umknął.

A bose stópki biły rytm: tup, tup,
i zawstydzały nawet zegary.
Budzik próbował nadążyć. Tuż, tuż,…
Lecz zrezygnował, poczuł się stary.

A bobas śmigał z rozkoszną minką,
otwierał wszystko to co zamknięte
(dobrze, że w necie w tryb snu wpadł Windows,
a kursor pisał wiersze półszeptem).

Któż jest postrachem dla wszystkich śpiochów?
Dlaczego przed nim czas wprost umyka?
Przed kim się trzęsie ze strachu pokój?!
Powiem po cichu, to Jaś-Demolka!

;-)

autor

MariuszG

Napisany: 2017-08-05 Dodano: 2017-08-05 08:17:13

Ten wiersz przeczytano 1775 razy

Oddanych głosów: 45

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Rodzina

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie