Smak ciszy
Dla wszystkich, którzy kochają ciszę i spokój...
Goniąc bez celu
Wśród chaosu i przyziemnych spraw.
Dla wielu z nas obca może być cisza.
Nigdzie jej nie słychać.
Zapytać więc wypada,
Jaki może być jej
Dźwięk, ton, barwa?
Czy kiedykolwiek ją słyszano w ogóle?
Ciężko zastanawiać się,
Nad czymś nieznanym.
A ona potrafi...
Ukoić ból,
Pomóc w problemach,
Wysłuchać, kiedy potrzeba,
A nawet rozładować
Stres, napięcie, emocje;
Nagromadzone myśli
Zrozumieć i uporządkować.
Cisza może stać się ludzką przystanią.
Grunt to wiedzieć,
Gdzie jej szukać
I, że wystarczy tak niewiele,
By ją spłoszyć.
...I dla tych, którzy nie potrafią docenić ich uroków.
Komentarze (2)
ładny wiersz. Bardzo ładne. Ja także kocham ciszę.
obyś ty ją znalazła wokół siebie. Nie wszyscy ją
doceniają.
Każdy z nas zna gorzki smak ciszy... ale nie każdy
potrafiłby o tym napisać... Tobie sie to udało...
Nawet bardzo dobrze :)