Śmierć piętnastoletniej...

Umarła tak młodo bo 15 lat miała...
Lubiła kwiaty, i ich zapach kochała...
Umarła ze stresu tak rodzice jej mówili...
Lecz lekarze z przykrością tego nie potwierdzili...
Umarła we wakacje a wtedy kwiaty kwitły...
Róże, tulipany w ogrodzie jej rozkwitły...
Lecz ona odeszła i niestety nie wróci...
Nie powącha swoich kwiatów..
Ich zapacham się nie wzruszy...
W tym pieknym ogrodzie kwiaty już nie kwitną...
Bo nie ma dziewczyny, nie ma miłości...
Odeszła z aniołami lecz we włosach kwiatka miała...
Nie ma się co dziwić bo ona zapach ich kochała...
Na pogrzebie kwiatów pełne dzbany miała...
Lecz to jej nie ucieszy bo ona żywe je kochała...
Nie obcięte, te skrzywdzone...
Lecz rosnące w ziemi, te zdrowe...
Rodzice opłakiwali los biednej dziewczyny...
Lecz na cmentarz codziennie jej żywe kwiaty nosili...
Nie zapomnieli o jej miłości i do kwiatów namiętności...
W szkole wszyscy wspominają tę dziewczynę tę lubianą...
A w ich klasie w tej zielonej stoją róże posadzone...
Stoi ich piętnaście tyle ila lat dziewczyna miała...
Teraz na każdej lekcji jest mile wspominana...

Dla zmarłej w zeszłe wakacje dziewczyny o nazwisku Mirbałer...

autor

natasia:))

Napisany: 2005-03-26 Dodano: 2005-03-27 12:42:36

Ten wiersz przeczytano 433 razy

Oddanych głosów: 71

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie