Śnić i marzyć...
Śnic i marzyć pragnę tak
W snach jestem wolny jak ptak
I spełniony w mych marzeniach
Smutną prawdę mogę zmieniać
Trudy, smutki czy też bóle
Żegnam pośród swych snów czule
I odchodzę w marzeń świat
Przecież to jest proste tak
Marze sobie pośród ciszy
Że ktoś w końcu mnie usłyszy
I pokocha tak jak Ja
By przez wieczność razem trwać
Całe serce swoje dać
Potem śnię o swych podróżach
Na kres świata wnet wyruszam
By odnaleźć tam swe serce
Zagubione w szarych dni udręce
Kiedy potem budzę się
Nie chce wstawać, kręcę się
Tak mi dobrze pośród snów
Że chce do nich wrócić znów
Komentarze (6)
Dziękuje za wszystkie komentarze zarówno pozytywne jak
i negatywne. Proszę się nie krępować oceniać moich
wierszy ponieważ konstruktywna krytyka motywuje mnie
tak samo jak i pozytywne komentarze :) . Pozdrawiam
serdecznie.
Piękny smutny wiersz,nie podobają mi się słowa,,mych,,
,,swych,,,,swe,,wolę słowa moje,swoje, w ostatnim
wersie,,chcę,,,przepraszam za uwagi jestem tylko
czytelniczką.Pozdrawiam serdecznie.+
Oby się tylko w nich nie zatracić.
Pozdrawiam :)
Pięknie jest marzyć i śnić:)
W sny ucieka kto nie może pełnią żyć - wiem coś o tym
http://www.eioba.pl/a/2q6k/kwadrans-z-grafomanem#ixzz1
JVEtcGMh