Śnieżynka

Już parkują sanie w nich święty Mikołaj
orgastyczny prezent zdublował uśmiechem
czerwone szpileczki z puchową czapeczką
i elf bałamutnik wyskoczył mu z worka!

A śnieżynka zrzuca ubranie z rozkoszą
by rozpuścić zmysłom frywolne natchnienie
od samej Laponii przyszła naga boso
Mikołaj z zachwytem spełni jej marzenie

Zahulał wraz z wiatrem i wyskoczył z wystawy
wślizgnął się w biustonosz i począł rozbierać!.
Drży mu z pożądania wskazujący palec
tuli pod dotykiem jak Fircyk renifer

Brodą plastikową w czerwieni falbanek
iskrzy się i wzdycha - gorącymi dłońmi
obejmuje czule dwie nabrzmiałe bombki
dźwięczy dzwoneczkami jakby się zapalił
.
Dzyń dzyń dzyń! - jurność gna w zaprzęgu
jakieś czary mary skrzaty pod jemiołą
erotyczną różdżką wysmagały gniazdko
ho ho ho! - śnieżynka jest bardzo niegrzeczna!

I wyciąga rózgę smyra po wyżynach
kąsa sutkogwiazdki nocka gra na strunach
śnieżynkowe wzloty rumieńcem oblane
a pompon puszysty igra z reklamami

Słychać odgłosy sań - pada śnieg - elf znika!
zostawia skarpetkę a w niej nos Księżyca
i zdmuchuje świece gdyż zaczyna świtać
sztuczne te amory i sztuczne przeżycia

Słychać szelest worka - zimny niż - gasną światła
już przepłukał krtań - nowy bieg - wielki szyk
na wystawach czeka - ona nimfa - jak sen
gwiazdy jej nawleka - gra harfa - wstał dzień

J.G.

autor

Jadwiga Graczyk

Napisany: 2021-12-06 Dodano: 2021-12-06 08:24:19

Ten wiersz przeczytano 1673 razy

Oddanych głosów: 77

Rodzaj Parodia Klimat Ironiczny Tematyka Święta

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie