Sobie wybaczę...
Nie będę zbaczał z swojej drogi,
Długo szukałem pocieszenia.
Chociaż ten świat jest zbyt ubogi,
Czemu mam tego nie doceniać.
Mogę czasami także zbłądzić,
Pójść w jakieś dziwne zapomnienie.
Ale nie mogę losów sądzić,
Przyjmę na klatkę swą cierpienie.
Niechaj mnie życie tak utłucze,
Aż srogim szlochem ból wypłaczę.
Może się jednak coś nauczę,
Jeżeli nie …, sobie wybaczę…
autor
Grand
Dodano: 2016-04-16 00:02:52
Ten wiersz przeczytano 450 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Podobają mi się takie klimaty
Życie tłucze nas niejednokrotnie.
Pokuta i wybaczenie sobie - piękne:)
Jestem pod wrażeniem.
Pozdrawiam serdecznie:)
Aż mi krew w żyłach ścięło od tego dramatu :-)
Pozdrawiam serdecznie