Sonet I

Tchnieniem wiosny pachnący,
Kształty boskie w słońcu błyszczą,
Jak myśl zawsze mknie za myślą
Płynie strumień z gór, szumiący...


Raźnie pluska o skał ściany
Zakłócając ciszę wokół
Mąci ten zaklęty spokój,
Zawija się jak pijany.


Wolny - ja nigdy nie byłem
Jak on, z wiarą we własną siłę,
On, Herkules brnie do przodu.


Rzeka przed nim się otwiera
Dejaniry koszulą przywiera
--------------- Jęk zawodu.

autor

dugidhc

Dodano: 2007-08-10 10:22:42

Ten wiersz przeczytano 672 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie