Spacer niebieski
Jakby tak z niebios pozbierać gwiazdy,
i w kapeluszu magika schować.
To czy swą miłość znalazłby każdy?
Czy umiałby się w mroku całować?
A gdyby z gwiazd tych bukiety zrobić,
w szklanych wazonach zapalić nocą.
To złoty księżyc dałby się złowić?
Do nieba zabrałby nas karocą?
Pegaz kopyta do krwi pozdzierał,
i już nie pędzi z taką ochotą.
Magik oklaski na scenie zbiera-
przyjdzie nam z nieba wracać piechotą...
autor
Stumpy
Dodano: 2015-08-16 20:01:04
Ten wiersz przeczytano 1073 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
uduchowiony taki spacer wśród gwiazd, tylko ten biedny
pegaz, wzniesie na wyżyny i co? pozdrawiam
Tylko żal mi tego Twojego Pegaza! Tak pozdzierać
kopyta!
Bez skrzydeł?:)
pięknie ...pójdę na spacer taki magiczny romantyczny
wśród gwiazd;-)
pozdrawiam:-)
Naprawdę bardzo mi się podoba.Fajnie "główkujesz".
Pozdrawiam
PS
Staraj się nie rymować tych samych części mowy.
Ślicznie
pozdrawiam
ale magiczne super
Niezwykły jest Twój "Spacer niebieski"
Rozmarzyłeś i zatrzymujesz, a więc niech tak będzie,
bardzo mi się podobają wszystkie Twoje wersy...
Moc serdeczności Stumpy
Ładnie, rytmicznie i romantycznie.
Miłego dnia.
Zostaję na tym spacerze po niebie, nie wracam, tu mi
jest dobrze...
Piękny wiersz:)
Pozdrawiam:)
powrócić choćby i piechotą byle by być znowu tu
pozdrawiam:)
Gwiazdy w wazonach jak najbardziej. Pięknie.
Pozdrawiam.
Ech,Stumpy,powiem krótko,moim subiektywnym zdaniem to
jest Twój najpiękniejszy wiersz,jak czytałam.
Jest po prostu piękny.
BRAWO!
Miłego dnia życzę:)
Ależ piękny! romantyczny! fajnie przeczytać taki
wiersz przed snem:)
Dobrej nocy:)
Oj, tak daleko, czy wysoko. Fajny tekst. Miłego
Ładnie :)))