a spod kamienia sączy się ból
kiedyś po drogach życia
wiodła nas świata ciekawość
zdeptując wciąż nowe szlaki
starym zarosnąć nie dając
w szarym plecaku pamięci
wciąż przybywało wrażeń
to zapach ścieżki sarniej wśród lasu
słowiczy koncert oczekiwania
chłód gwiezdnej nocy z bezkresem
czy śnieżnej burzy z gromami?
dziś napis ?żył?? na szarym granicie
pamięć zamyka w plecaku
ścieżki zarosły cierniste jeżyny
wiatr tylko szepcze lub śpiewa tak samo
a spod kamienia sączy się ból
2011-04-30 K.P.
Komentarze (18)
Tak każdym słowem dotyka, że nie sposób tego bólu nie
poczuć. Pozdrowienia.
Niesamowite metafory ciekawa forma, podoba mi się
myśl. Pozdrawiam cieplutko
"Dzis napis zyl"Ale wazne jak zyl i co mial w
plecaku.A gdzie Dorotko-Smutasku zobaczylas
pozegnanie?+++++
...dlatego cenna jest każda chwila żeby ją godnie
przeżyć...
odwieczny temat przemijania, pięknie o tym napisałeś,
miło było przeczytać...pozdrawiam
Kurcze, zapomniałam wstawić punkcik. teraz już.
Tak, samo życie, które nie jest ani łatwe, ani proste.
Ale przecież nikt nie powiedział, że będzie łatwe.
Smutek i żal wyziera z Twojego wiersza. Dobry temat,
chociaż wiersz nieregularny, ale podoba mi się.
czasem szybko zapominamy, tylko kamienie, stare
pami?tki o czym? ?wiadcz?
Spod kamieni zw?aszcza tych na cmentarzy zawsze s?czy
si? czyj? b?l...
W ciekawy sposób pokazujesz wartość naszego życia.
Warto się chwilę zastanowić , bo wiersz do tego
skłania, co ono jest rzeczywiście warte? Pozdrawiam:)
Wszystko przemija, czasami zostaje tylko ból... Piękny
wiersz ...
Pozdrawiam...
Witaj,dobry przekaz,pozdrawiam++++
bardzo piękny, chociaż smutny wiersz na pożegnanie...
witaj stary, niestety początki, droga życia podobna,
koniec wędrówki po tym świecie jest zawsze jednaki.
Taka jest misja do spełnienia mieszkańców tej ziemi.
wracamy do punktu wyjścia. pozdrawiam
Tak,czasem tylko zimny kamień przypomina,że ktoś żył
na tym ,,łez padole,,.Samo życie!