Spojrzenia

Bardzo na tak.
"Stanąć z boku,
obok siebie się zatrzymać.
I nic więcej nie trzeba, nic więcej.
Pozdrawiam serdecznie :)

Nasze życie jest tak jak robienie swetra na drutach. Z
tą różnicą, że niektóre błędy wyjdą na jaw dopiero na
Sądzie Ostatecznym. Więc bądźmy uważni przy
posługiwaniu się drutami. :)

Bardzo podoba mi sìę ten wiersz. Czasem są takie
chwile w życiu, że trzeba częściej sprawdzać, gdzieś
na plecach može rymuje się łatwiej :) Pozdrawiam :)

świetnie napisana refleksja, z którą się zgadzam,
pozdrawiam serdecznie
:)

oj tak - tak niewiele trzeba...

Dobrze jest czasami spojrzeć na siebie z innego punktu
widzenia...można dostrzec to, czego na pierwszy rzut
oka nie widać...Po Twoim wyjaśnieniu przyznaję, że
podoba mi się takie spojrzenie :)
Pozdrawiam :)

marcepani:) szczęście? Tak.
Chodzi o to, żeby się nie zagubić w pogoni za tym
nieistotnym, żeby być człowiekiem i móc na siebie bez
odrazy spojrzeć.
Pamiętać o tym co ważne, o tym co wyniosło się z domu
rodzinnego(mam na myśli te dobre wzorce).

Eee tam:))) pisany z nagła i na skutek pewnej
obserwacji, bez dopracowania. Pierwsza ma rytm nie za
bardzo. Może jeszcze poprawię, ale w tej chwili
strasznie gorąco u nas, wiec szare komóry padły:)))

To prawda. Niewiele potrzeba do szczęścia, a czasami
nic więcej...

Rewelacyjny zapis wiersza pozornie nie współgrajacy z
wymową i niby gubiacy się gdzieś przypadkowo. A w
praktyce każda linijka przemyślana. Oby więcej takich.