spojrzenie
zamknęłam oczy podążając drogą
w nadziei dnia w szepcie słów
w tchnieniu jutra dłońmi przeganiam krople
czasu
obejmując ramionami skrzydła ćmy
spoglądając w zagłębienie serca
zaplatając czas w dłoń
zaglądając ukradkiem płynąc w nitkach
księżyca
śpiesząc się
zdążyć przed zamgleniem dni
po cichu szeptać odpowiedzi
w ukojeniu spojrzeń
przegonić zranione chwile
blizny otulić ciepłym kocem nim zasną
Komentarze (10)
Kazap ja też z nadzieją patrzę dalej
Sisy dziękuje
@krystek masz rację
Anna masz rację
Szadunka dziękuje
Mgiełka tak złe chwile mijają i wychodzi słonce
Kri tak trzeba mieć nadzieję żeby przeganiać złe
chwile
Harry masz rację
Mojeszkice milo mi to słyszeć
Pozdrawiam serdecznie:)
Jakże ja lubię te Twoje ażury wersów w nitkach
księżyca.
Pozdrawiam serdecznie Kiko :)
Dużo tego wszystkiego - zdaje się - tych życzeń. A
jednak wiążąc je w jedno, reasumując - każdy ma prawo
do poszukiwania szczęścia w życiu i każdy na to
zasługuje. Pozdrawiam ciepło.
Trudno przegonić, ale trzeba mieć nadzieję, że się
uda,
pozdrawiam serdecznie:)
Złe chwile mijają i znów zaświeci słońca..
Ładnie.
"przegonić zranione chwile
blizny otulić ciepłym kocem nim zasną"
szczęściarzem jest ten kto potrafi przegonić zranione
chwile.
Wielką ulgę sprawia możność przegonienia złym chwil i
z nadzieją myśleć o jutrze. Pozdrawiam serdecznie z
podobaniem. Spokojnej nocki:)
Ładnie o nadziei, pozdrawiam Kiko :)
patrze z nadzieja znacznie dalej
pozdrawiam