Spojrzenie
Andrzejowi
Tak mało
mam filmów z Tobą.
Kręciło się
dzieci i wnuki,
a siebie nie.
Za to zrobiłam
Ci wiele zdjęć,
ale na nich milczysz.
Tylko Twoje
spojrzenie mówi,
jak wielką cierpliwość
miałeś do nas.
autor
pani Mija
Dodano: 2023-08-29 00:03:51
Ten wiersz przeczytano 444 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Piękna miłość i wzruszające słowa.
Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą. Bardzo
ładny wiersz.
Pozdrawiam
Bliscy odchodzą, ale pozostają właśnie fotografie i
pamiątki po nich. Odeszli, ale są w naszych sercach na
zawsze. To tak, jakby żyli w nas.
Życzę pokoju w umyśle, sercu i w duchu.
Pozdrawiam miło i życzę spokojnej nocy.
Wiedział za życia. Wielokrotnie to mówiłam i nawet
żartowaliśmy często z tego. Czekam na te dobre
wspomnienia, bo na razie w głowie tylko ostatnie
tygodnie i dni
Tym razem wspomnienie i żal przyjęły formę
pośmiertnego docenienia zasług męża. Czy wiedział o
tym za życia?
czas zostawia tylko te najlepsze wspomnienia.
A teraz takie spojrzenie z jakże wymowne z fotografii
pozostało.