Spotkanie.

Juz biegniemy w nowy czas
dwa usmiechy, drzenie rak,
jakis spokoj tajemniczy
przyszedl, nie wiadomo skad.

I rozumiem, czemu dlugo
tak uwaznie w oczy patrzysz,
sny darujesz, mile cieplo,
niesmialosci cien wybaczysz.

Czy to gdzies muzyka gra?
O czyms wlasnie pieknie mowisz,
kolysaniem twoje slowa,
chyba budzisz to, co lubisz.

Juz niewazna ta kolacja,
my jestesmy glodni siebie,
a ma czulosc niecierpliwa
coraz mocniej lgnie do ciebie.

I pijemy dobre wino,
kelner sie usmiecha dziwnie,
swiat nabiera mocnej barwy...
Czy to milosc? Tego nie wiem.

autor

Maeuslein

Dodano: 2006-12-03 00:07:08

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie