strach

Boję sie,nocy która przyjdzie,ciemna i zła
przytuli mnie i nie puści,
boję sie dnia,który zamieni sie w mrok,
gdy mnie opuścisz,gdy poczuję pierwszy nieśmiały dotyk
twojej obojętnści,
boję sie snów swoich które wciągają mnie w otchłań
smutku,skad nie ma powrotu,
a moja nadzieja krwawi z uciętych skrzydeł,
boję sie
rozpaczy tańczącej ze mna swój szyderczy taniec
która przyjdzie kiedyś odebrać swój haracz.



Na kroplach moich łez wyrośnie las
po którym bedzie hulał skowyt zranionej duszy.
Gdy spłonie wiara niech wichry zaniosą popioły
tam gdzie złudzenia,rodzą sie i umierają.
Na cmentarzysku strachu
nakarmcie nimi dusze-co nie zaznały
uczuć ze żródła szczęścia.
Niech czarne kruki wydziobią oczy,bym nigdy już
nie ujrzał światła życia.


Odejdę wtedy
do świata wspomnień
gdzie czeka na mnie już przytulny kąt.

autor

przemek36

Napisany: 2006-10-08 Dodano: 2006-10-08 19:24:15

Ten wiersz przeczytano 562 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie