Sufler

Życie człowieka podzielone jest na etapy. Każda kolejna część odbywa się na innej scenie, każda pisana jest inną ręką.
Lecz aktor pozostaje zawsze ten sam - jedyny i niepowtarzalny. Dostałam z czasem przyjścia na świat scenariusz, który muszę odegrać niezależnie od tego czy podoba mi się treść czy też nie. Być może nie gram sama, ale jestem odpowiedzialna za jakość odbioru i zakończenie sztuki jaką jest życie.
Chciałabym czasami zmienić treść lub dodać coś od siebie, ale scenarzysta zmian nie wprowadzi…
Jestem zmuszona zagrać wszystkie akty do końca nie zważając na publikę i jej reakcje.
Było i tak , że zrobiłam przerwę w odgrywaniu powierzonej roli...
Powrót na scenę pokazał boleśnie, iż sztuka leci dalej, a aktora można zastąpić innym.
Całe przedstawienie gram w teatrze jednego aktora i powoli staję się mimem.
Sufler śpi, a ja mam dość teatru tego świata…………..

autor

OSA

Napisany: 2004-08-07 Dodano: 2007-10-06 20:14:01

Ten wiersz przeczytano 446 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie