świat z mojej pościeli

Kochana Mamo, wiem że nie widzisz ,nie slyszysz i nie możesz dotkanąć.
Ale ja wiem istnieje w twoim życiu snach,twoim sercu...
Istnieję...
Kiedy byłem tam na dole , w twoim ciepłym brzuszku godzinami zastanawiałem sie jak to bedzie kiedy będę juz przy tobie , w tym miejscu o którym opowiadałaś godzinami głaszcząc sie po brzuszku wieczorami kiedy chyba nie mogłaś zasnąć ...
Ja wsłuchany w twoje opowieści i kojacy głos chłonąłem każde słowo, każda informacje , a potem cichutko by cie nie obudzić kiedy w końcu zasnęłaś ,marzyłem...
Patrzyłem na swe nóżki i rączki u których nie wiem dla czego bylo po 10 palcow i zastanawiałem się czy jestem do ciebie podobny...chyba nie myślałem bo ty jesteś piękna, a ja taki pomarszczony.
A potem się wszystko jednego dnia zmieniło. PŁAKAŁAŚ głośno głaszczac brzuch i już nie było opowieści...
"TO NIE MOŻE BYĆ PRAWDA"
mówiłaś godzinami.
Słuchałem teraz jak płaczesz krzyczysz godzinami prosisz i błagasz.
A ja nie wiedziałem o co i dla czego?!
Chciałem cię bardzo pocieszyć więc wywracałem fikołki, żebyś poczuła że ja jestem i cię kocham...
Ale ty wtedy płakałaś jeszcze bardziej.
A potem nadeszedłten straszny dzien, zobaczyłem że ktoś śieci mi po oczach straszne światło wpadło w głąb ciebie . I nagle zrobilo sie wszystko czarne...
A mnie coś wyciągneło.
Ktoś trzymał mnie na rekach to byłaś ty?!
A potem usnołem a gdy sie obudziłem wszystko w koło zlewało błękitem we wszystkich odcieniach...
Byłem tam sam pomarszczony ale ciebie nigdzie nie było...
To nie ma związku z tym jak bardzomnie kochasz i bardzo byś mnie chciała teraz to tu jest moje miejsce pośród aniołków ...
Że bedzie mi ciebie mamo brakowało ,ale musimy nauczyć sie z tym żyć bez siebie..
NIE NIE BYŁO MI ŁATWO....
Płakałem tak samo jak ty i cierpiałem tak jak ty! ! !
Powtarzałaś że bardzo cierpisz tęsknisz...
Przyjaciel patrzył na moje skrzydła powiedział że musimy z tym coś zrobic bo nie możesz tak dalej cierpieć.!
Musisz zyć , bo wobec ciebie jest jeszcze wiele planów...
Bo są gdzieś dzieci którym,musisz pomuc przejść przez życie i otoczyć je miłością tak wielkąjak ta co teraz powoduje twój wielki ból.
Więc piszę mamoten list pierwszy i ostatni .
Musisz wziąść sie w garść uśmiechać żyć .
Ja cię tak bardzo kocham i wiem że to z mojego powodu płaczesz ale tak nie można...
Każda twoja łza powoduje że moje skrzydła znikaja...
Nie jesteś sama...!?
PAMIETAJ o tym, nie smuc sie bo smutek powoduje ze znikam....
Pamietaj że ja jestem cały czas przy tobie .....
KOCHAM CIE! ! !

autor

smutnamala

Napisany: 2010-02-02 Dodano: 2011-03-22 23:04:02

Ten wiersz przeczytano 594 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie