Świeca

stoję ze świecą w ręku.
po co?
nie wiem.

obserwuję ją i widzę,
że jest podobna do mnie.

jej wypływający stopiony wosk
to moje łzy utęsknienia.

jej ciepły płomyk
to moja miłość do ciebie.

żarzący się knot
to moja iskierka nadziei
i podstawa mojego życia.

kiedyś świeca się wypali.
tonący we łzach wosku knot nadziei
zgaśnie.
życie się skończy
a miłość uleci jak dym z gasnącej
świecy...

ale wciąż będzie trwać...

autor

aph

Dodano: 2005-04-26 17:36:12

Ten wiersz przeczytano 525 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie