Świecie
Na niepokój daj spokój
i ciszę na krzyk duszy.
Niech się leniwie sączy
nieznośny święty luzik.
Osaczający świecie,
krzykiem idiotów, ekranów,
wariatów polityków,
z czachą porąbaną.
Ty mi zielenią wiosny
pozasłaniaj ten syf
i sypnij stokrotkami.
Na oczy, na uszy
mi syp.
autor
cii_sza
Dodano: 2023-03-16 19:04:05
Ten wiersz przeczytano 881 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Gdybyż te niewinne białe kwiaty umiały to
uczynić...wspaniała refleksja :)
Żadna zieleń nie zasłania lepiej widoku na świat, jak
ta cmentarna.
Nie wiem czy stokrotki przesłonią zło, ale chciałabym.
Tak, z pewnością wyciszenie
na łonie natury jest lepsze,
niż denerwowanie się manipulantami
politycznymi, choć nie tylko manipulanci mogą wkurzać,
mnie ostatnio szokuje pani Ochojska,
dla mnie jej wypowiedzi są szokujące i haniebne.
Pozdrawiam Cię serdecznie, Halinko, z wiersza
podobaniem.
P.S dziś widziałam sporo przebiśniegów.
rozumem tę prośbę.
Oooo...tak! Niech wiosna zasłoni ten syf...:)
Pozdrawiam ciepło :)
Bardzo naturalna prośba do wiosny, rozumiem w pełni.
Na razie pola krokusów można podziwiać - polecam Jasne
Błonia w Szczecinie :]