Święto grabarzy

Dzięki Tobie, a właściwie dzięki
Twoim ustom, a dokładnie nawet
nie ustom
bowiem stoimy wpatrzeni
w ciemność dotykalną
nieznajomej sukni

Ogarnia nas konfabulacja
ciągłe opowiadanie
objęte niepamięcią

Wszystko dookoła chamieje
wyszły z mody długie włosy
nawet w stosunku do Słońca
używa się zwrotu - "zapindala"

Naśladowca Rembrandta
maluje toaletę Betsby

Poezja to pieśń, ale kota nie ma w pokoju (1)
Partycypować mówimy o znajomości
taniego wina
Wchodzimy do sklepów nocnych
Koneserem nazywamy
największy "twardy łeb" w domu

Ogarnia
nas konfabulacja
ciągłe opowiadanie
objęte niepamięcią

Verlaine, poeta który nigdy nie trzeźwiał
twierdził, że muzyka może oddać
takie różne stany
Wypowiedzieć nicość?

Poezja to pieśń
ale kota
nie ma
w pokoju
. . .
Każdej nocy, o tej godzinie
kiedy sen jest najgłębszy
miły człowiek, należący do rodzaju niewielkich
powoli wsuwa głowę w kręgi osamotnienia

obłość butelki

zadyszka przełykania
zapełnia szpary podłogi i jak bardzo czarne korale
przez szelest korytarza, rozsypuje
zawirowane
ściany pokoju

poezja to pieśń
ale kota
nie ma w pokoju

bardzo wolno, majestatycznie, latarnie uliczne
mocują krzyże przecięć na jego dłoniach
kurczowo już teraz unosi się księżycowość
a załamanie jasności które temu towarzyszy
zagładnie wzrusza pasy skojarzeń

Kobiety z pod bram
wypychają bolesne dzieci na ulicę
słychać nagłe skrzypienie domów
i stary krzyczący wiatr
opłacany odwiecznym, zdawkowym umieraniem
gwiazd

Biało, białe sale
Sale... sale... Struny jeżyn
jak to gniecie
Wypatrujemy Anny. Nie ma
Jeszcze nie. Jeszcze się nie urodziła
Idziemy więc do ojca - w odwiedziny

Porusza
Porusza. Wciąż i monotonnie
To głową. To kwiatami groszku
1. wachlować, ochładzać, chronić - Ojca
2. poruszać czym, czymś, trzepać - Ojca

W
kącie włosy płaczą
Pod bandażem
Cisza
Bez rąk. Milo-wo
Kim jesteś - chryp
Jago. Nie poznaję Cię

Płacz
Zapiekły
Ani trochę zielony
Żaden szmaragd
"Szufla" przeklęta
Krwawa ostęplowana pościelą
Szmata

Ja
za szybą OIOM-u
zawieszony na ściągniętych dłoniach
dookolnie hałdy
stłoczonej ziemi - wdycham półszept
tego gniazda
napięcie w odleciałych słupach
i szaro dosiadające
druciane ptaki

Nie ma różnicy
"czy my
jesteśmy w więzieniu
czy więzienie w nas" (2)

Jest listopad
urywkowo co jeden czas
jaśnieje
tak styczeń podpatruje
cienie zza krat
Dziobato
Strugami drętwieją mi łydki
Dziobato
i taki poszum

Drzwi grają scherzo
. . .
ŚWIĘTO GRABARZY

1.P. Verlaine 2.

autor

Robert Rychły

Napisany: 2021-07-22 Dodano: 2021-07-22 10:38:45

Ten wiersz przeczytano 1330 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie