Synowie jesieni

Beatko, wiersz publikowałam jesienią ubiegłego roku,
więc o lecie już się chyba wtedy raczej nie pisało...
Dziękuję za niespodziewaną wizytę
i cieplutko Cię pozdrawiam:) B.G.

Bereniko, jeszcze czas, choć pieknie piszesz daj sie
nacieszyc latem...
nie goń z życiem;)
ładna refleksja pozdrawiam z usmiechem:)

Wiki, Wolny Duchu, Norbercie - miło mi było Was
gościć. Serdecznie dziękuję i pozdrawiam :) B.G.

Pięknie, refleksyjnie o synach jesieni,
zima będzie miała też mnóstwo odcieni.

Serdecznie pozdrawiam życząc miłego wieczoru :)

Bardzo ładny wiersz przyrodniczy, Bogusiu, miło było
tutaj zajrzeć,
pozdrawiam serdecznie:)

złota jesień odchodzi, zaraz zima
przymrozi,,pozdrawiam:)

Weno, Mariuszu - piękne dzięki za miłe komentarze.
Pozdrawiam serdecznie :) B.G.

Ładnie przyszła i odchodzi.
Wkrótce w śniegu będą brzozy.
Pozdrawiam

Ładnie, ciekawie i na czasie o dwóch braciach.
Niedługo pojawi się trzeci odziany w białą szatę,
który będzie hulał po polach ale póki co, ci dwaj w
kaloszach brodzą po kostki w kałużach.
Serdecznie pozdrawiam :)

Kazimierzu, Marku - bardzo serdeczne Panom dziękuję i
pozdrawiam :) B.G.

Ładnie ujęłaś owe miesiące:)
Zastanawiam się jaki będzie grudzień:)
Pozdrawiam.
Marek

Bardzo piękny wiersz w sam raz na jesienne dni,
pozdrawiam ciepło.

Halinko, pozdrawiam serdecznie i pięknie dziękuję za
odwiedziny :) B.G.

Rytmiczny piękny jesienny wiersz...pozdrawiam.

Za wszystkie Państwa miłe komentarze - serdeczne
dzięki. Pozdrawiam cieplutko :) B.G.