Szarość
Szary ranek, szarą chmurą
dzień przywitał.
Szara pasta z szarej tubki
w zębach zgrzyta.
Szary tramwaj, szarą szyną
z stali kołem stuka
Szary człowiek z szarą miną
słońca w chmurach szuka.
autor
Slavo
Dodano: 2022-07-17 08:27:23
Ten wiersz przeczytano 897 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Tak już jest , że smutek powoduje odbarwienie
otaczającego nas świata . Pozdrawiam ciepło ;-)
super i wieloznacznie napisanp
Ciekawa refleksja. Czasami tak bywa, że mimo palety
barw, dla nas jest wszystko szare. Z pewnością jest
tego wiele przyczyn. No cóż, życie jest jakie jest.
Pozdrawiam
Marek
Szara melancholia, pozdrawiam ciepło.
Szaroburo i ponuro.. smutek zawital..
ponury nastrój u Ciebie.
Kiedy zachmurza się nam pogoda ducha, wszystko wokół
szarzeje, sami stajemy się szarym człowiekiem,
podoba mi się wiersz, taka melancholia,
pozdrawiam serdecznie:)
Ciekawa ta szara melancholia.
Jeśli nie znajdzie słońca w chmurach, może odnajdzie
je w uśmiechu, choćby przechodnia na ulicy? Uśmiech
rodzi uśmiech, a uśmiechajc się poprawiamy nastrój i
sobie i innym.