szkola zycia

Wyciagneliscie nas na dach,
zepchneliscie
i kazaliscie latac.

Z wrzatku wprostu
rzuciliscie pod kry-
kazaliscie plywac.

Wywozicie nas z zaslonietymi oczyma
gdzies, wysoko zostawiacie bez niczego
i mowicie "przezyjcie".

Zabieracie nas od rodzin,
cieplych domow i kominkow.
Zabraniacie plakac.

Duzo jeszcze powiecie,
duzo jeszcze kazecie,
wasze krzyki i kary nas nie omina.

A milosci sami sie nauczymy.

I dyrekcje szlag trafi.

autor

Pratyhara

Dodano: 2007-11-01 14:14:41

Ten wiersz przeczytano 872 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Wrogi Tematyka Szkoła

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie