Szopka...

Osoby dramatu: Panbócek Lucyfer... I inni

Parafraza
Na podstawie „Fim” nr 52, „Szopka...czyli...”

W pewnym domu poruszenie
Jakby nagle pizło w Ziemię
Czyżby to był koniec świata?
Nie- to z żalu wypił tata.
Córka gorsza niż Rokita
Wrzeszczy:-„wyciągnij kopyta!”
Żona wróciwszy z Kościoła-
Lucyfera raptem woła.
A gdzie Jezus? Gdzie Maryja?
(O kielonka taka chryja!)
Belzebub już ostrzył szpony
Lecz przeląkł się takiej żony...-
Takiej, co robi porutę
Może wysłać jej Borutę...
A co na to wszyscy święci?
Ich- dewotka też nie kręci!
Panbócek ma dylemata.
Chłopu całe życie lata!
Baby wrzeszczą jak cholera,
Widać znalazły frajera...

Lucek...

Nic z godnością, nic po ludzku?
Pomóż chłopu Paniebócku
On nie wypił dla uciechy
Lecz ze smutku-za jej grzechy...
Czy to się doprawdy godzi?!
Gdy tak baba chłopu smrodzi!

„Mądrze prawisz mój Lucjanie”
Robi taka mózgu pranie.
Chłop pracuje w pocie czoła
Trzeba zesłać doń Anioła.
Niechaj zbada ludzkie żądze
Sam już w tym chaosie błądzę
Niechaj stwierdzi- czyja wina
Begerowej...czy Rywina...(sic?)
Zaś po wszystkim twój rogaty
Da winnemu tęgie baty.
„No to ja mam Panie Boże
Taki pomysł...Zatem może”
Niech (za)siądzie na tym tronie
„W majestacie i w Koronie”
W komisyi dam jej władzę
A i czasem coś doradzę,
Niech zarządzi stąd tym światem
Nie sprawdzi się-to ją...batem.

„Akceptuję twe wyzwanie
Niechaj tu przed nami stanie”
Najpierw ona później on
Sprawdźmy, kto walczy o tron...
Prześwietlimy ową Laszkę
Co robi piekło o flaszkę...
Aby sprawa była czysta
Jego też czy nie sadysta...

„No to, kogo na początek
Skoro dobrze idzie wątek?”

Dawać tego Słowianina!
Co baba go tak przeklina.
Ty mu polej okowitki
Ja zaś wezmę go na spytki;-
Kto ty jesteś?
Biedny Lach.
Czemuś biedny?
Mówić strach!
Jak nie Kacap to Jankesi
Teraz kobieta się biesi
Jeden mętlik w mojej głowie
Już nie powiem, co w alkowie!
Balcerowicz zrobił swoje...
O przyszłość dzieci się boję!
A na Wiejskiej...-Panie Boże
Gorszy chaos niż w oborze.
Putin nam przykręca gaz.
Żona wrzeszczy:-„daj, choć raz-
Forsy oczywista
Że ja nie artysta
Pełzam po tym świecie jak najgorszy płaz.

Wlej mu Lucjan okowitki
Daj gorące z dwie kobitki...
Ja dam wygrać w totolotka
Niech go jeszcze szczęście spotka.
A tymczasem sprowadź „żonę”...
Sprawdzę, co ma na obronę...

Czy nikogo się nie boi
I po modłach swych nie broi...
Czy o męża dba jak trzeba,
I mu nie żałuje chleba...?

Wprowadził, więc Lucjan panią...
A Panbócek zerknął na nią-
„Hardość w oku? Tęga mina?”
-Z progu krzyczy: „jego wina...
To jest tuman i pokraka
Mam już dość tego... łajdaka
Modlę się do Ciebie Panie
Niech któregoś dnia nie wstanie!
Ja mam rentę... i dwie dłonie
Niechaj piekło go pochłonie!”

Hola! Hola!- Rzekł Panbócek
Tobie potrzebny jest Lucek
Czytasz co się w Piśmie rzekło?
„Czeka na cię tylko piekło.”

„Takiś mocny z diabłem w kupie
Wasze piekło ja mam w du*ie.”

Wyrzuć zaraz stąd tę Laszkę!?
Piotrze!- Przynieś rumu flaszkę.
Chodzi taka do ołtarza
Mnie traktuje jak „gówniarza”
Słowem tnie i zęby szczerzy?
Pewnie w Światowida wierzy
Chłop miast seksu z babą wściekłą...
Ma, na co dzień tylko piekło.
Czy zasłużył sobie na nie...
Ją? Czy jego? Chcesz Lucjanie.

PS Ot dylemat, jakich wiele W rządzie w domu i w Kościele Jedni wyją inni piją Aż Panbócek kręci szyją.

autor

rubin

Napisany: 2009-12-27 Dodano: 2009-12-27 13:01:44

Ten wiersz przeczytano 966 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie