...taka kraina...

Przepływam ocean
w łupince
małej
Wzlatuję w przestworza
na gołębicy
białej
Biegnę po łące
zielonej
ukwieconej
Stąpam pewnie po kładce
nad wodospadem
przerzuconej
Każdy mnie jasnym
uśmiechem
wita
Każdy o szczęście
moje własne
pyta
Ludzie szczerzy
z sercem
na dłoni
Miłość prawdziwa
wiecznym ogniem
płonie
Wszystko tak proste
łatwe
szalone
Obojętnie w którą
spojrzysz
stronę
Pytasz, gdzie krainę
taką właśnie
mam
Spróbuj zasnąć
odnajdziesz ją
sam

autor

nulinka

Dodano: 2006-11-19 14:46:37

Ten wiersz przeczytano 535 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie