Tam drogi się łączą

Tam drogi się łączą
rozchodzą i plączą
każda z nich ma swój bieg,
rozbrzmiewa dzwon
a głośny ton
przypływa echem na obcy brzeg.

Ciche westchnienie
dzwonu wspomnienie
i małe wzgórze wśród drzew,
kościołek znany
w mych snach widziany
a w nim zawodzący śpiew.

To lud prosi Boga
gdy szczęście czy trwoga
by błogosławił ich plon,
i wieńce że zboża
w ofierze Mu złożą
bukiety ze złotych gron.

Tam drogi się łącza
rozchodzą i plączą
zmieniając losów koleje,
czas zatrze odbicie
darowane życie
wiatr wpisze w historię ich dzieje.



napisany marzec 2008

autor

Krysy

Napisany: 2006-02-28 Dodano: 2006-03-02 00:23:01

Ten wiersz przeczytano 450 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie