tam gdzie biesy i czady...

rozbarwiły się
trawy na Otrycie
zapomnianych ścieżek
historia niczyja
gdzieś z zaszłości
nadchodzą odpowiedzi
wyblakłe
noc pergamin imion
w zaciszu zwija

zostawiona kawa
niedopita z mlekiem
żar z pieca dotyka
chleba zapach świeży
grusza rodzi owoc
zakazany milczeniem
na podzielonej w poprzek miedzy

w podwórzu pies bezpański
pilnuje pustki
ktoś zapomniał
o gęsi siodłatej
tak się dzieje na świecie zawsze
jak brat
walczy z bratem

na Otrycie już lasy
porosły kamienne mury
tam gdzie ścieżki codzienności
chadzały po krowy
teraz nastała epoka
turystów wędrownych
świat inny
nowy...(chołowice)


***
Wysiedlenia ruszyły 28.04.1947.r. o godzinie 4:00. Mieszkańców zamieszkujących bieszczadzkie wioski zmuszano do opuszczania swoich siedzib. Wojsko dawało mieszkańcom 2-3 godzin, pozwalając zabrać tylko 25kg ładunku. ....winni i niewinni...wszyscy musieli odejść...

autor

janusz smigielski

Dodano: 2010-05-20 05:54:18

Ten wiersz przeczytano 969 razy

Oddanych głosów: 40

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie